Luieren op Laborday en aan de slag op NYU

Hallo Nederland,

Vorige week was het welcome week. Veel verdwaasde eerstejaars die door paps en mams met volgestouwde SUV's (Sports Utility Vehicles) bij hun slaapzalen werden gedropt. Voor de meer ervaren college student was er 'Back to the Square', refererend naar Washington Square, het plein grofweg tussen 4th & 8th street, 6th avenue en broadway, waar alle NYU gebouwen geconcentreerd zijn. De UvA is wat dat betreft veel meer verweven met de stad dan NYU, het campus gevoel is duidelijk aanwezig. Maar een prettige en gemeleerde campus is het zeker, waarbij de fontein op het plein een ideale plek is om tussen de colleges door te zien en gezien te worden onder het nuttigen van je sushi en je papayajuice.
Voor de internationale studenten was er vorige week een 'explorientation', met heel veel workshops en tours onder begeleiding van de 'student leaders' - een eretitel voor de actieve student. Het was bij tijd en wijlen behoorlijk traag en betuttelend, maar we kregen goed en gratis eten, er werden ipods verloot en iedereen wilde elkaar leren kennen. De voorlichting over veiligheid was aan mij niet besteed - als je tot laat in de bieb hebt zitten studeren, neem dan de NYU bus naar je dorm; tel je geld niet op straat; ga naast de conducteur zitten in de metro. De sessies over culturele diversiteit waren interessant - 'Ik ben transgender, blank, NYU student en Amerikaan'; 'Ik ben Amerikaan, oorlogsveteraan en homo'; 'Ik ben latino en realiseer me dat ik geen venezuelaan ben'. De social life sessies waren vermakelijk - 'NYU heeft zoveel geld dat je voor elke club die je opricht $ 2000.- budget krijgt, we hebben een YoYo club en een Milk & Cookies club'. En het was daar dat het politiek correcte protocol even doorbroken werd: 'Kijk uit waar je seks hebt in de openbare ruimte' 'Als je in de bieb zit en de gordijnen in de cubicle naast je zijn dicht dan weet je wel hoe laat het is' 'Ze maken de liften niet voor niets elke ochtend schoon'. Gelukkig hadden we tijdens de Staying Healthy sessie geleerd dat er gratis condooms worden verstrekt op het student health center.
Ja, de voorzieningen zijn wat dat betreft goed. Wat dacht je van gratis printen voor alle studenten en gratis interbibliothecair leenverkeer voor iedereen? Het heeft zijn prijskaartje; zo tussen de 30000 en 40000 dollar pp/pj daar kan je heel wat printjes, condooms, melk en koekjes van bekostigen.
Jammer alleen dat er geen feestje aan te pas kwam. Een introductieweek waar je op de borrel alleen vruchtensap krijgt en na het eten en het vullen van je doggy-bag naar buiten wordt geveegd is behoorlijk on-europees. Wat dat betreft miste ik de feestvreugde van de Amsterdamse intreeweek en het eerstejaarsweekend bij psychologie wel.

Afgelopen maandag was het laborday. Een feestdag die het einde van de zomervakantie inluidt. Een aantal van mijn kersverse vrienden kwamen van hun eiland (Manhattan) af naar 'mijn' Brooklyn, waar de West Indies Carnival Parade plaatsvond. De hele carribean op de Eastern Parkway voor een groots zomercarnaval. Iedereen was gehuld in de kleuren van zijn eigen eiland, waarbij het Rood/Zwart voor Trinidad, Groen/Geel voor Jamaica, Blauw/Geel voor Barbados, een kleurrijke boel. Overal Carribean food en een enorme mensenmassa - ik was in mijn element. Maar het was te druk om de optocht goed te kunnen bekijken, dus ik ging de Manhattanites even mijn omgeving laten zien. We liepen onszelf klem, probeerden door het Brooklyn Museum heen te steken en stonden ineens in de VIP area van het evenement. Gratis eten; gratis Heineken en de beste plaatsen tegenover de jurytafel om de schaarsgeklede dansgroepen eens goed te bekijken. De danseressen waren gemiddeld niet zo strak zijn als die in de beelden van de optocht in Rio. Ik vermoed dat de verhouding tussen inkomens en fastfood restaurants (Whitecastle verkoopt hamburgers per zak) in deze omgeving daar veel mee te maken heeft. Maar de kleuren, kostuums en de vlaggen die allemaal tegelijk de lucht ingingen waren een prachtig schouwspel en een goede afsluiting van de vakantie.

Op dat punt wist ik echter nog niet wat voor vakken ik zou gaan volgen. Net als op de UvA is dit een universteit waar alles mogelijk is als je je weg weet te vinden in de bureaucratie. Mijn status van graduate exchange student is vrij zeldzaam, ik heb mijn B.Sc. diploma nog niet eens op zak (hoop nog een kans te krijgen om 'm officieel in ontvangst te nemen, want hij is volgens mij erg mooi), maar kwam uiteindelijk bij de masters advisor van psychologie terecht. Barry Cohen, een olijke statisticus die interessante snuivende geluiden maakt en zo gemakkelijk tijd maakt voor zijn studenten dat ik tijdens mijn verblijf van een uur in zijn kantoor meer dan de helft van de tijd naar zijn telefoongesprekken heb zitten luisteren. Wat kwam ik doen? Vakken volgen en het onderwijsklimaat proeven en van New York genieten. Ik legde hem mijn transcript voor, hij keek er geinteresseerd naar en zei toen dat hij me op masters niveau weinig te bieden had. Ik kon maar beter iets leuks op PhD niveau gaan uitzoeken. Ik moest de docenten toestemming gaan vragen of ik hun vak mocht volgen en dan kwam het allemaal wel goed. Neurolinguistiek leek me wel de moeite waard, voor de rest zou ik nog wel zien. Misschien iets om me voor te bereiden op mijn verblijf in Indiana (dat ligt in the middle of nowhere en ik ga er behoorlijk wat tijd doorbrengen, maar dat leg ik volgende keer wel uit).
Heel veel keuzes ineens, maar ik ben er denk ik wel uit. Hoewel ik nog 2 weken hebt om tijdens de zogeheten add/drop period rond te shoppen houd ik het bij mijn huidige keuze, want anders loop je meteen alweer achter en het belooft een pittig semester te worden.
Ik zal spoedig laten weten hoe het onderwijs bevalt.
Nu is het tijd voor wat rust, want ik heb morgen een weerzien voor de boeg met een vriendin van me die ik een jaar niet heb gezien. Katie komt uit New Orleans en is gelukkig op tijd gevlucht voor Katarina. Gisteren belde ze ineens dat ze naar New York zou komen, een aangename verrassing.
Zaterdag heb ik een zware dobber voor de boeg, mijn eerste afstand langer dan een halve marathon. Met nog 2 maanden te gaan voor de 42 km/26 mijl, ga ik nu voor de 18 mijl, meer dan tweederde van de volledige afstand dus.

Ik houd jullie op de hoogte. Bedankt voor alle reacties en telefoontjes! Jullie zijn welkom om me hier te komen opzoeken, maar laat het me alsjeblieft zsm weten. Het aantal slaapplaatsen is beperkt en ik moet er rekening mee houden in mijn studieplanning.

Salut!

Martin