Cultuur Schmultuur
Door: Martin
Blijf op de hoogte en volg Martin
23 Augustus 2005 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Mijn kamertje begint er bewoond uit te zien. Foto's, theaterposters en gebedsvlaggen aan de muur, sfeerverlichting een nieuw tweedehandsbureau en een nieuwe tweedehands stoel, voorlopig heb ik niet meer nodig.
Behalve een digitale camera om er foto's van te maken zodat jullie mee kunnen kijken.
Twee weken onderweg en blij een thuisbasis te hebben. De suburbs begonnen op mijn zenuwen te werken. Ik kon er geen kant op omdat ik geen auto had, en was totaal afhankelijk van Christina's familie, de Frares. Ik was er van het weekend nog even en hoe welkom ik er ook ben - het is nu even genoeg.
Hun huis staat in Valley Cottage, een dorp met eindeloos veel witte vrijstaande huizen met 3 of meer auto's voor de deur. Vader Dan is biologieleraar, kookt graag (vooral op de barbecue), komt zomaar thuis met 7,5 liter ice cream, en praat zoals Peter Griffin in de serie Family Guy. Moeder Libby werkt bij een fotograaf, bakt graag (cupcakes, chocolate chip cookies) en moppert regelmatig dat haar dochters het haar zo moelijk maken. Dochter Lexie is 16, gedraagt zich zeer dramatisch, wil musicalster worden en gaat nu bij 18 verschillende colleges auditie doen. En Christina (21), 'kleintje', studeert neurowetenschap en mag sinds dit weekend eindelijk een bar binnenlopen. En voor het komende half jaar ben ook ik deel van de familie, ik mag aanschuiven op de eetfeesten Thanksgiving en Christmas.
Er was geen betere manier om een spoedcursus Amerika te krijgen dan een verblijf bij de Frares. Ik weet nu dat ik Bagels met schmear (roomkaas), of English Muffins, of Honey-nut cheeri-ohs voor ontbijt kan eten. Tevens weet ik hoe ik een tv met honderden kanalen kan bedienen. En ik weet er volop geklaagd wordt over de benzineprijs van $ 2.70 voor 3.8 liter. Het is niet zo raar dat er oorlog gevoerd wordt om olie, want een volksopstand dreigt.
Al op de eerste dag werd ik meegenomen naar de grootste mall van new york. 270 winkels, 14 restaurants, ijshockeyarena, 21 bioscoopzalen en imax theater. Ze hebben er zelfs een vul-je-eigen-teddybeer-en-kies-de-bijbehorende-accesoires-uit winkel. Ik was op dat moment al 20 uur wakker en het was misschien nog wel onrustiger dan in Marokko aankomen en met je rugzak een drukke bazaar inlopen. Koop! Koop! Koop!
Niet mijn ding.
Ook op het gebied van sport had ik veel te leren. Het football seizoen is nog niet begonnen, maar er werd wel gehonkbald in Yankee stadium (161st St. at River Avenue, bronx, ny). Op zich gaaf om mee te maken, een groot stadion, waar inderdaad mannetjes rondlopen die hotdogs en pinda's verkopen, en ijsjes die je kan eten uit Yankee's helmpjes. De stadionmonitoren vermaken je met yankee wetenswaardigheden tijdens de dode spelmomenten (commercial breaks). Helaas zijn dat er bij honkbal nogal veel. En aangezien het stadion niet overdekt is en honkballers niet zo stoer zijn om in de regen te spelen, gaat net als bij tennis het zeil over het veld. En dan zit je daar een uur lang in een 'torrential downpour' tijdens de 5e van 9 innings, terwijl de stadionspeaker singing in the rain speelt. Maar diehards als we waren bleven we zitten - de veldaanharkers gingen namelijk YMCA doen toen ze 3 uur na aanvang van de wedstrijd weer gingen beginnen. De yankees sloegen een homerun (eentje om in te lijsten schijnbaar), maar aangezien je bij honkbal niet eenvoudig kan zien wanneer er iets interessants gaat gebeuren heb ik de klap zelf alleen in de herhalingen gezien. Er kwam eindelijk vaart in, totdat we ineens allemaal moesten gaan staan om 'God Bless America' te gaan zingen. We werden gezegend met een volgende plensbui en vonden het mooi geweest. Ik snap niet zo goed waarom ze hier een sport waarvan een groot deel van de spanning in de gegenereerde statistieken lijkt te zitten als nationale sport hebben uitgezocht. Misschien kom ik er nog achter tegen de tijd dat er om de wereldtitel gespeeld wordt - de winnaar van de National league tegen de winnaar van de American league. Heel internationaal, want er doet ook een canadees team mee :)
Over internationale orientatie gesproken - van een goed opgeleide studente (ze werkt aan columbia university) kreeg ik de vraag of Amsterdam de hoofdstad van Noorwegen was. Nee? Denemarken dan. Toch wel ergens in scandinavie. Nee? *zucht*
Maar ook binnen Amerika zijn dingen al snel ver van je bed - zo bleek toen we Lexie in de maling namen.
Lexie: 'I don't really know what the world trade center was'
Libby: 'Well, they were towers shaped like hammers'
Lexie: 'Yeah mom, ofcourse I knew that!'
Misschien weten jullie dat ik op mijn flat in Amsterdam af en toe tot wanhoop gedreven werd door dronken Amerikaanse studenten. Nu weet ik waar het vandaan komt, want het taboe op alcoholgebruik onder je 21e maakt het extra aantrekkelijk. Het idee leeft sterk dat een feestje niet leuk is tenzij je dronken bent. Dus wordt er zo snel mogelijk zo veel mogelijk alcohol geconsumeerd, en de manier waarop - dat kan ik echt niet aanzien. Mensen die ik overdag helemaal tof vind, gaan dan ineens drankspelletjes doen tot ze er van moeten kotsen. Beer-pong is populair (het met pingbongballetjes in de tegenstanders' bierbekers gooien die ze bij een voltreffer leeg moeten drinken), maar dat valt in het niet bij 'funneling'. Een slang met trechter aan je strot zetten en er dan een 0,6 literfles ranzig (Budweiser select of Coors Light) bier inkappen. 1 uur na aanvang liggen de eerste mensen voor pampus, moet er braaksel uit de trechters worden gespoeld voor ze weer gebruikt kunnen worden en heeft er iemand seks in de badkamer die het zich de volgende ochtend niet meer kan herinneren.
Ik ben heel flexibel en kan me bijna overal vermaken, maar dit soort feestjes trek ik toch niet zo goed.
Gelukkig ga ik naar de graduate school van NYU en is iedereen daar 21 plus. Ik kan dus lekker met mijn studiegenoten na college in de kroeg gaan zitten zonder funnels en beer-pong.
Binnenkort meer over mijn eerste ervaringen met NYU en campus life.
Afgelopen weekend was lowlands - voor het eerst in 6 jaar was ik er niet bij. Wel 3voor12 webcasts om de sfeer te proeven. En een telefonisch verslag door de jonge reporter Wim Gevonden, die me vertelde hoe hij op zijn eerste lowlands vriendelijke bandjes zoals the Prodigy, Kaisers Chiefs en Marilyn Manson heeft zien spelen en hoe hij tot diep in de nacht in de 24-uurs tent heeft staan dansen. Mijn vader is mijn held!
Voor wie nog even vakantie heeft; geniet er van. Het is hier 30 - 35 graden en we gaan nog een fijne indian summer tegemoet. Kan ik jullie daar jaloers mee maken?
Yankeegroet!
Martin
Behalve een digitale camera om er foto's van te maken zodat jullie mee kunnen kijken.
Twee weken onderweg en blij een thuisbasis te hebben. De suburbs begonnen op mijn zenuwen te werken. Ik kon er geen kant op omdat ik geen auto had, en was totaal afhankelijk van Christina's familie, de Frares. Ik was er van het weekend nog even en hoe welkom ik er ook ben - het is nu even genoeg.
Hun huis staat in Valley Cottage, een dorp met eindeloos veel witte vrijstaande huizen met 3 of meer auto's voor de deur. Vader Dan is biologieleraar, kookt graag (vooral op de barbecue), komt zomaar thuis met 7,5 liter ice cream, en praat zoals Peter Griffin in de serie Family Guy. Moeder Libby werkt bij een fotograaf, bakt graag (cupcakes, chocolate chip cookies) en moppert regelmatig dat haar dochters het haar zo moelijk maken. Dochter Lexie is 16, gedraagt zich zeer dramatisch, wil musicalster worden en gaat nu bij 18 verschillende colleges auditie doen. En Christina (21), 'kleintje', studeert neurowetenschap en mag sinds dit weekend eindelijk een bar binnenlopen. En voor het komende half jaar ben ook ik deel van de familie, ik mag aanschuiven op de eetfeesten Thanksgiving en Christmas.
Er was geen betere manier om een spoedcursus Amerika te krijgen dan een verblijf bij de Frares. Ik weet nu dat ik Bagels met schmear (roomkaas), of English Muffins, of Honey-nut cheeri-ohs voor ontbijt kan eten. Tevens weet ik hoe ik een tv met honderden kanalen kan bedienen. En ik weet er volop geklaagd wordt over de benzineprijs van $ 2.70 voor 3.8 liter. Het is niet zo raar dat er oorlog gevoerd wordt om olie, want een volksopstand dreigt.
Al op de eerste dag werd ik meegenomen naar de grootste mall van new york. 270 winkels, 14 restaurants, ijshockeyarena, 21 bioscoopzalen en imax theater. Ze hebben er zelfs een vul-je-eigen-teddybeer-en-kies-de-bijbehorende-accesoires-uit winkel. Ik was op dat moment al 20 uur wakker en het was misschien nog wel onrustiger dan in Marokko aankomen en met je rugzak een drukke bazaar inlopen. Koop! Koop! Koop!
Niet mijn ding.
Ook op het gebied van sport had ik veel te leren. Het football seizoen is nog niet begonnen, maar er werd wel gehonkbald in Yankee stadium (161st St. at River Avenue, bronx, ny). Op zich gaaf om mee te maken, een groot stadion, waar inderdaad mannetjes rondlopen die hotdogs en pinda's verkopen, en ijsjes die je kan eten uit Yankee's helmpjes. De stadionmonitoren vermaken je met yankee wetenswaardigheden tijdens de dode spelmomenten (commercial breaks). Helaas zijn dat er bij honkbal nogal veel. En aangezien het stadion niet overdekt is en honkballers niet zo stoer zijn om in de regen te spelen, gaat net als bij tennis het zeil over het veld. En dan zit je daar een uur lang in een 'torrential downpour' tijdens de 5e van 9 innings, terwijl de stadionspeaker singing in the rain speelt. Maar diehards als we waren bleven we zitten - de veldaanharkers gingen namelijk YMCA doen toen ze 3 uur na aanvang van de wedstrijd weer gingen beginnen. De yankees sloegen een homerun (eentje om in te lijsten schijnbaar), maar aangezien je bij honkbal niet eenvoudig kan zien wanneer er iets interessants gaat gebeuren heb ik de klap zelf alleen in de herhalingen gezien. Er kwam eindelijk vaart in, totdat we ineens allemaal moesten gaan staan om 'God Bless America' te gaan zingen. We werden gezegend met een volgende plensbui en vonden het mooi geweest. Ik snap niet zo goed waarom ze hier een sport waarvan een groot deel van de spanning in de gegenereerde statistieken lijkt te zitten als nationale sport hebben uitgezocht. Misschien kom ik er nog achter tegen de tijd dat er om de wereldtitel gespeeld wordt - de winnaar van de National league tegen de winnaar van de American league. Heel internationaal, want er doet ook een canadees team mee :)
Over internationale orientatie gesproken - van een goed opgeleide studente (ze werkt aan columbia university) kreeg ik de vraag of Amsterdam de hoofdstad van Noorwegen was. Nee? Denemarken dan. Toch wel ergens in scandinavie. Nee? *zucht*
Maar ook binnen Amerika zijn dingen al snel ver van je bed - zo bleek toen we Lexie in de maling namen.
Lexie: 'I don't really know what the world trade center was'
Libby: 'Well, they were towers shaped like hammers'
Lexie: 'Yeah mom, ofcourse I knew that!'
Misschien weten jullie dat ik op mijn flat in Amsterdam af en toe tot wanhoop gedreven werd door dronken Amerikaanse studenten. Nu weet ik waar het vandaan komt, want het taboe op alcoholgebruik onder je 21e maakt het extra aantrekkelijk. Het idee leeft sterk dat een feestje niet leuk is tenzij je dronken bent. Dus wordt er zo snel mogelijk zo veel mogelijk alcohol geconsumeerd, en de manier waarop - dat kan ik echt niet aanzien. Mensen die ik overdag helemaal tof vind, gaan dan ineens drankspelletjes doen tot ze er van moeten kotsen. Beer-pong is populair (het met pingbongballetjes in de tegenstanders' bierbekers gooien die ze bij een voltreffer leeg moeten drinken), maar dat valt in het niet bij 'funneling'. Een slang met trechter aan je strot zetten en er dan een 0,6 literfles ranzig (Budweiser select of Coors Light) bier inkappen. 1 uur na aanvang liggen de eerste mensen voor pampus, moet er braaksel uit de trechters worden gespoeld voor ze weer gebruikt kunnen worden en heeft er iemand seks in de badkamer die het zich de volgende ochtend niet meer kan herinneren.
Ik ben heel flexibel en kan me bijna overal vermaken, maar dit soort feestjes trek ik toch niet zo goed.
Gelukkig ga ik naar de graduate school van NYU en is iedereen daar 21 plus. Ik kan dus lekker met mijn studiegenoten na college in de kroeg gaan zitten zonder funnels en beer-pong.
Binnenkort meer over mijn eerste ervaringen met NYU en campus life.
Afgelopen weekend was lowlands - voor het eerst in 6 jaar was ik er niet bij. Wel 3voor12 webcasts om de sfeer te proeven. En een telefonisch verslag door de jonge reporter Wim Gevonden, die me vertelde hoe hij op zijn eerste lowlands vriendelijke bandjes zoals the Prodigy, Kaisers Chiefs en Marilyn Manson heeft zien spelen en hoe hij tot diep in de nacht in de 24-uurs tent heeft staan dansen. Mijn vader is mijn held!
Voor wie nog even vakantie heeft; geniet er van. Het is hier 30 - 35 graden en we gaan nog een fijne indian summer tegemoet. Kan ik jullie daar jaloers mee maken?
Yankeegroet!
Martin
-
23 Augustus 2005 - 08:13
Renske:
Lieve Mart,
superleuk je eerste belevenissen te lezen. De eerste kennismaking met facetten van de Amerikaanse cultuur is voor mij erg herkenbaar en ook wel vrij dierbaar na mijn jaar in Amerika (inmiddels alweer vijf jaar geleden). Het Amerika uit films zie je letterlijk voor je ogen opdoemen...met name als je weet dat het niet voor altijd is kun je er van genieten :) Maar dat laatste is een kwaliteit die jij wel in je hebt, dus dat moet zeker lukken :) Kijk uit naar je volgende berichtgeving uit het land van Dunkin' Donuts (en wat zijn ze lekker :))!
kus,
Renske -
23 Augustus 2005 - 11:43
Sido:
Ha Martin,
Erg leuk om mee te leven met je bevindingen in dit Amerikaanse avontuur! Doet me soms denken aan mijn broer die een (lange) tijd geleden eerst een jaar op een Collegecampus in Minnesota heeft gewoond en later als student Geneeskunde een jaar in New York aidsonderzoek deed. Ik heb hem daar 2x opgezocht in zijn flatje bij het Washington Square Park. Zelf heb ik (inmiddels ook lang geleden) een jaar in Parijs gestudeerd, dat is toch heel anders dan Amerika...
Regien wil vast ook wel op je mailinglist: r.m.bloch@uva.nl
Ik wens je veel plezier en verwondering en kijk uit naar je volgende bericht! -
23 Augustus 2005 - 11:51
Charlot:
Ach ja, New York he...
Wat Renske zei, als je weet dat het voor even is, kan je ervan genieten, want er wonen.. no way. Ik ben er op vakantie geweest, maar dan beleef je natuurlijk veel minder, proef je minder van hoe de mensen er echt leven. Niet dat dit verhaal me verbaast :)
Mark en ik waren ook op Lowlands, en het was gewoon al die dagen droog! Ook wel het vermelden waard. Tof dat je vader er was :)
Nou indiaan, ik wens je veel geluk! Ugh!
*kus* -
23 Augustus 2005 - 15:24
Mark:
Haha, heeft vader Dan ook dat lachje van Peter Griffin? :D Ik ben benieuwd wat ze zelf van die serie vinden (ik vind 'm geniaal) :)
Toen ik in Amerika was, hebben we ook een baseball wedstrijd bijgewoond. Aparte manier van sport beleven ja. Een Amerikaans echtpaar dat in outfit (met bijbehorende honkbal-oorbellen!) voor ons zat legde de spelregels uit, en gingen helemaal uit hun dak toen er in een van de vele breaks balletje-balletje op het scherm te zien was. Rare jongens, die Amerikanen.
Mooi dat je je inmiddels tussen leefdtijdsgenoten bevindt; ik zou medelijden met je hebben als je altijd Budweiser zou moeten drinken.
Leuk om wat VS-clichés/vooroordelen bevestigd te lezen; ben benieuwd naar je uni-avonturen! En kijk 'n keer Van Wilder, een vermakelijke film over de campus :)
(En ja, Lowlands was helemaal top!) -
23 Augustus 2005 - 16:25
Maarten:
Zoals China is overspoeld door rare Chinezen, zul jij ook moeten wennen aan die rare Amerikanen, die wonen daar nu eenmaal. Eigen schuld, ik probeerde je nog te waarschuwen... Fijn om van je te horen. Maak er wat moois van!
Maarten -
23 Augustus 2005 - 21:24
Gilles A.k.a. Antonio ;-):
Lieve Mart,
helaas kun je me nog niet jaloers maken met je belevenissen die je tot nu toe hebt gehad. ( Toch het Anti-Amerikanisme denk ik) Maar aanwezig kunnen zijn op feestjes met jonge dames met veel alcohol daar doe ik een moord voor dat weet je! Wel kan ik je vertellen dat lowlands weer zeer geslaagd was met voor mij als hoogtepunten Buck 65, KT Tunstall, Ane Brun en uiteraard de zeer verbazingwekkende verschijning van de oudste bezoeker van Lowlands Wim Gevonden die ik zaterdagochtend op het festivalterrein tegen het lijf liep.
Mart het ga je goed ik hou van je ik spreek je snel (scype)
Gilles -
24 Augustus 2005 - 06:33
Wilco & Janneke:
Martin ik heb medelijden met je echt. Binnenkort hebben we weer een meeting met echt bier, echte mensen en echte grappen!!
whahaha.
Veel plezier nog man! -
24 Augustus 2005 - 11:10
Maarten ZVSV:
Heei Martin,
Ik zeg wel eens dat wat we zien op tv (series, films) over amerika(nen) dat het echt zo is in het echt... En dan lijk ik nu inene gelijk te hebben ook! Najaaaa! Gekkenwerk!
Maar enniewees... veel plezier daar en ik kijk uit daar je volgende stukje!
Ciao dude! -
24 Augustus 2005 - 13:50
Yvonne:
Hi Martin, Lief dat je me in je mailinglist hebt opgenomen. Ik smul erg van je verhalen! De states ten top zullen we maar zeggen.Zelf inmiddels aardig gesetteld in Adam. Niet in de laatste plaats door een waanzinnige Gaypride en de SAIL '05 (bij dit laatste heb ik oa ook nog een paar uur met je 'schoonvader' rondgelopen ;-), tja, it's a small world). Verder ben ik klaar voor het nieuwe studiejaar. De batterij is opgeladen. Hoop dat je een goed begin aan je studie maakt en tot lezens. Dikke x en hug; je 'schoonmoeder' -
24 Augustus 2005 - 17:12
Joke:
Heee Martin, klinkt goed hoor al je reisverhalen. Ik zit nu nog in Costa Rica en het zonnetje schijnt hier nu ook goed. Alleen ons vliegtuig vertrekt strakt, 4.5 week rond trekken is toch wel echt kort, zou nog best even willen blijven, maar ja helaas. Nou veel plezier daaro en tot laters! Xx Joke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
